Neurotyczna potrzeba miłości

Każdy człowiek potrzebuje miłości - od okresu niemowlęcego po okres starości. Ludzie w różny sposób potrafią tą miłość okazywać. Przyczyniają się do tego indywidualne doświadczenia związane z miłością otrzymywaną od rodziców a także doświadczenia romantyczne w związku z partnerem. Dziecko obdarzane miłością będzie czuło się bezpieczne, kochane, wartościowe, akceptowane, co przerodzi się również w miłość, poczucie własnej wartości, bezpieczeństwa i akceptacji samego siebie. Takie dziecko będzie potrafiło tworzyć zdrowe relacje z rówieśnikami a później w pierwszych relacjach romantycznych i w związku z partnerem. Bywa jednak, że dziecko z różnych powodów nie otrzyma od rodziców tej miłości albo nie otrzyma jej na takim poziomie na jakim jej potrzebuje. Dziecko, które nie czuje się w pełni kochane, wartościowe i akceptowane będzie czuło lęk. Lęk ten spowoduje wytworzenie mechanizmów, które będą miały za zadanie zaspokoić neurotyczną potrzebę miłości. Osoba neurotyczna to osoba, która nie może poradzić sobie z niezrealizowanymi potrzebami z okresu dzieciństwa. To przede wszystkim osoba, którą cechuje duża wrażliwość i chwiejność emocjonalna oraz podwyższony stan lęku. Lęk według niemieckiej psychoanalityk - Karen Horney, to tzw. lęk podstawowy jakie przeżywa osamotnione i opuszczone dziecko (Horney, 1981). 

W związku z drugą osobą, neurotyk poszukuje poczucia bezpieczeństwa, akceptacji, zachowań potwierdzających miłość partnera, co pcha go często w toksyczne związki. Gdy oczekiwania osoby neurotycznej nie są spełniane, traci ona poczucie bezpieczeństwa w wyniku czego pojawia się lęk oraz poczucie odrzucenia. Głównym celem neurotyka, zazwyczaj nieświadomym - jest redukowanie lęku. Osoba neurotyczna nie potrafi uwierzyć w bezinteresowną miłość partnera, w szczerość uczuć, bojąc się, iż zostanie porzucona jeśli nie spełni jego oczekiwań. Neurotyk swoim zachowaniem dąży często do zależności emocjonalnej, wykorzystując różne sposoby na uzyskanie upragnionej miłości. Aby ją osiągnąć, może właśnie neurotycznie poszukiwać miłości ale także dążyć do władzy, prestiżu, posiadania, wdając się w neurotyczną rywalizację; stawać się uległym wobec ideologii i instytucji czy wycofywać się w fantazje (Horney, 1981). 

Neurotyk w relacji romantycznej staje się czasem osobą uległą oraz zależną żeby później oskarżać partnera o zniewolenie i kontrolę z powodu manipulacji, którą wykorzystuje często w drodze do "prawdziwej miłości". Paradoksalnie nie potrafi przyjąć oznak prawdziwej miłości, ponieważ nigdy jej nie zaznał i chce uwolnić się od relacji i związku, ale boi się nawrotów lęku i samotności, dlatego nadal tkwi często w dysfunkcyjnym związku. W głębi duszy nie wierzy w to, że ktoś może go na prawdę pokochać. Często bywa chorobliwie zazdrosny z powodu lęku przed porzuceniem, przez co nie umie otworzyć się na prawdziwą miłość, gdyż boi się zranienia i odrzucenia ze strony partnera.Osoba neurotyczna ma również trudności i zahamowania z wyrażaniem potrzeb, własnego zdania, próśb, rozkazów, z odmawianiem, krytykowaniem innych, ponieważ boi się odwetu i zranienia drugiej osoby. Bywa albo nadmiernie agresywna, albo nadmiernie uległa. Miewa silne poczucie krzywdy i czuje zawiść wobec otaczającego świata. Zdaniem Karen Horney większość ludzi posiada część cech neurotycznych. 

Podsumowując, życie w związku z osobą neurotyczną jest prawdziwym wyzwaniem, ponieważ to nie celem partnera jest zaspokoić braki w miłości neurotyka. Osobowość neurotyczna jest zaburzeniem i powinna być poddana psychoterapii, podczas której neurotyk może nauczyć się radzić sobie z lękiem, pracować nad odbudowaniem poczucia bezpieczeństwa, poczucia własnej wartości, samoakceptacji, radzić sobie z poczuciem odrzucenia i lękiem przed porzuceniem, pokochać siebie i uwierzyć w to, że może być kochana, tworząc zdrowe relacje romantyczne oraz wytworzyć konstruktywne sposoby radzenia sobie z neurotyczną potrzebą miłości.