do rozwoju depresji.
1. Szok - nieważne, czy byliśmy na tę śmierć przygotowani,
bo np. bliska osoba ciężko chorowała, czy śmierć nastąpiła niespodziewanie, ten szok i niedowierzanie się pojawią.
2. Gniew - jesteśmy źli na cały świat, że ta sytuacja nastąpiła, przeżywamy ból, nie możemy sobie z tym poradzić, ponieważ mimo wszystko człowiek do końca odsuwa od siebie myślenie o śmierci bliskiej osoby, działa tu bowiem mechanizm wyparcia i zaprzeczenia.
3. Targowanie się - pojawia negocjowanie z samym sobą, człowiek stara się wszystko zrozumieć - sens życia i śmierci.
4. Depresja - pojawia się płacz, osoby po stracie bliskiej osoby są zrozpaczone, smutne, czują się osamotnione i porzucone.
5. Akceptacja - etap ten następuje po depresji i jest początkiem oswajania się z nową sytuacją, w której uświadamiamy sobie, że pomimo doświadczenia ogromnej straty nasze życie toczy się dalej i należy na nowo je przeorganizować i pogodzić z tym, co się stało.
Strategie radzenie sobie w żałobie
Styl skoncentrowany na zadaniu - osoba w żałobie koncentruje się na wszelkich przygotowaniach związanych
z pogrzebem. Po pogrzebie może szukać sobie wszelkich zajęć, byleby nie myśleć o śmierci bliskiej osoby uciekając
w pracę czy inne obowiązki, nawet nadmiernie
Styl skoncentrowany na emocjach - osoby o tym stylu radzenia sobie koncentrują się na swoich emocjach
i odczuciach związanych ze stratą, analizują temat życia
i śmierci oraz emocji z nimi związanych
Styl skoncentrowany na unikaniu - człowiek unika tematu śmierci, w rozmowach nie porusza tematu osoby zmarłej, nawet jeśli ten się pojawi, zmienia temat. Są tu widoczne mechanizmy zaprzeczenia i wyparcia
Czynności zastępcze - osoba poszukuje wszelkich czynności, które pozwolą jej przestać myśleć o bliskim, który odszedł
Poszukiwanie kontaktów towarzyskich
- człowiek poszukuje ludzi, z jednej strony pragnąc pocieszenia i wsparcia a z drugiej może chcieć w ten sposób uciec od myśli na temat osoby zmarłej i śmierci.
Osoba taka może chodzić na imprezy i we wszelkie miejsca gdzie będą ludzie. Widoczny może być tu mechanizm obronny racjonalizacji, gdzie osoba przedwcześnie może zaakceptować śmierć bliskiej osoby, twierdząc że trzeba żyć dalej i wychodzić do ludzi.
Podsumowując, wszystkie etapy żałoby są istotne aby była ona niepowikłana. Mimo, iż w jednym z jej etapów pojawia się smutek i przygnębienie, to same w sobie nie prowadzą do pojawienia się depresji. Jedynie żałoba powikłana czyli taka,
w której nie przejdzie się wszystkich etapów prowadzi do depresji. Ludzie powinni przejść takie same etapy żałoby,
to jednak każdy stosuje różne strategie radzenia sobie z nią. Pogodzenie się ze stratą jest jednak niezbędne, żeby móc ułożyć sobie życie od nowa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz